Suçun işlendiği yerle ilgili üç şartın bulunması gerekir:



1. Yol kesmenin İslâm ülkesinde işlenmesi. Suç dâru'l-harpte işlenirse had gerekmez. Çünkü İslâm devlet yönetiminin velâyeti orasını kapsamına almaz ve haddi uygulamaya güç yetiremez.



2. Yol kesmenin şehir dışında olması gerekir. Yol kesilen yer şehirden sefer mesafesinden (90 km.) uzakta bulunmalıdır. Başka bir rivayete göre, yerleşim alanından en az üç mil uzakta işlenmiş olmalıdır. Ebû Hanîfe ve İmam Muhammed'e göre şehir içinde veya köyler arasında yahut birbirine yakın kasabalar arasında yol kesicilik suçu had cezasını gerektirmez. Çünkü bu gibi yerlerde güvenlik güçlerinde yardım isteme imkânı vardır. Bu gibi yerlerde yol kesicilik edenler âdi hırsız sayılırlar. Dayak ve hapis cezası ile te'dip olunurlar. Çaldıkları mallar ellerinden alınarak sahiplerine verilir, telef etmişlerse tazmin etmeleri istenir. Ebû Yusuf'a göre ise bu durumlarda da yol kesme hükümleri uygulanır. Çünkü kıyasa göre yol kesme suçu işlenmiş olur ve had gerekir (es-Serahsî, a.g.e., IX, 201; el-Kâsânî, a.g.e., VII, 92; İbnü'l-Hümam, a.g.e., IV, 274).



İbn Âbidîn (ö.1252/1836), bozguncu soygun şebekesinin şerrini engellemek için, eşkıyanın gece veya gündüz silâhlı veya silâhsız şehir içinde de yol kesme suçunu işleyebileceği dikkate alınarak Ebû Yûsuf'un görüşüne göre fetva verildiğini belirtir (İbn Âbidîn, Reddü'l-Muhtâr, III, 232, I, 815).



Şâfiî, Mâlikî ve Hanbelîlerin görüşü de Ebû Yûsuf'un görüşü gibidir. Delil; zina, içki içme vb. suçların şehir içinde veya dışında işlenmesi hükmü değiştirmediği gibi yol kesmede de durumun ayni olması gerekir (bk. İbn RüŞd, Bidâyetü'l-Müctehid, II, 445; eş-Şirbinî, Muğni'l-Muhtâc, IV,181; İbn Kudâme, ,el-Muğnî, VIII, 287; eş-Şîrâzî, el-Mühezzeb, II, 284).