'Takvâ' kelimesinin anlamında 'korku, korkmak' unsuru da vardır. Ancak bunu yalnızca korku veya korkmak diye anlamak, başka bir dile yalnızca korku diye çevirmek çok yetersiz kalmaktadır. Kur'an'da korkuyu değişik boyutlarıyla anlatan 'havf', 'hazer', 'haşyet', 'rehbet', 'vecel' gibi kelimeler de kullanılmıştır. Bu kelimelerin her biri bir korku olayını değişik boyutlarıyla anlatmaktadırlar.



'Takvâ' tek başına bir korku olayı olmadığı gibi, korku unsurundan da tamamen uzak değildir. Bu bakımdan takvâ kelimesi bazen, korku ve ürperti anlamında 'havf ve haşyet' kelimelerinin yerine kullanılmaktadır. Bu bir anlamda takvânın bir sonucu olarak Allah'tan havf ve haşyet duymak (korkmak) demektir.



Şu âyette 'haşyet' ve 'ittika' beraber kullanılmaktadır:



"Kim Allah'a ve Rasûlüne itaat eder, Allah'tan korkarsa (haşyet duyarsa) ve O'ndan ittika ederse (korunursa); işte kurtuluşa erenler onlardır." (24/Nûr, 52)