'Seyyid', 'siyâde' kelimesinden türemiş bir terimdir. Siyâde, büyük, şerefli ve üstün olmak anlamlarına gelir.



Bir topluluğun başı olmak, büyüğü olmak, efendi olmak da aynı anlamdadır.



Türkçe'de bu terimi daha çok 'efendi' kelimesi ile karşılarız. İnsanlar içinde karakter, ilim, ahlâk ve fazilet bakımından önde olanlara 'efendi' denmektedir. Seyyid bu anlamda, topluluğun en öndeki efendi kişisidir.



'Seyyid'ler, aynı zamanda kavmin (toplumun) ileri gelenleridir. İnsanlar onları büyük ve önder olarak tanırlar veya onların peşinden giderler. [2]