Kitab; Anlam ve Mâhiyeti
Belli bir düzen içinde bir araya getirilen sözler toplamına verilen ad. Kendisinden türediği ke-te-be fiilinin masdarı olan el-ketb bir deriyi diğer bir deriye bağlamayı dile getirir. Harf ve seslerin birbirine bağlanarak bir bütün oluşturmaları nedeniyle sözler toplamına kitap denilmiştir. Genelde sözlerin yazıya geçirilmiş toplamına kitap denilmekle birlikte, yazılı olmak şart değildir. Bu nedenle yazılı olmadığı halde peygamberlere vahyedilen Allah kelâmına kitap denir. Bu anlamıyla kitap, genelde vahyi ve vahiy yoluyla indirilmiş tüm ilahi kitapları, özelde de Allah'ın son vahiylerinin oluşturduğu Kur'an'ı dile getirir.
Kitap kelimesi Kur'an'da birçok kitabı belirtmek üzere kullanılır. Bunların başında Levh-i Mahfuz gelir. Levh-i Mahfuz hiçbir şeyin eksik bırakılmadığı[8], düşen bir yaprağın, yerin karanlıklarındaki bir taneciğin, yaş ve kuru hiç bir şeyin eksik bırakılmadan yazıldığı[9], dünyada ve insan hayatında olacak tüm olayların daha bunlar yaratılmadan yazılı olduğu[10] bir kitaptır. Bu kitap Kitab-ı Mübin (Apaçık Kitap), Ümmü'l-Kitap (Kitapların Anası, Ana Kitap) olarak da anılır. Levh-i Mahfuz'da yazılı olayların gerçekleştiği alan olması nedeniyle evren, Ana Kitab'ın açılmış, dış dünyada somutlaşmış biçimidir ve bu özelliği ile evrene de kitap denilmektedir.
Kitap kelimesi Kur'an'da peygamberlere gönderilen vahyin ve bu vahiyler toplamının genel adı olarak da kullanılır. Kur'an'da sık sık peygamberlerle birlikte kitap gönderildiği belirtilir. Bu belirtme sırasında, "Eğer seni yalanladılarsa, senden önce açık deliller, hikmetli sahifeler ve aydınlatıcı Kitap'ı getiren peygamberler de yalanlanmıştı." (Alu İmran, 3/184) âyetinde olduğu gibi çoğu kez peygamberler çoğul olarak anıldığı halde Kitap tekil biçimiyle anılır. Bu, bütün peygamberlere gelen vahyin kaynağının tek olduğu gibi tek bir kitabı oluşturduğunu da gösterir. Bu kullanımda kitap vahiy ve Allah'ın kelâmıdır. Allah'ın kelamı vahiy yoluyla insanlık tarihi boyunca, değişik peygamberler aracılığı ile aynı mesajı bildirir. Bunlar Kur'an, Tevrat, İncil ya da Zebur olarak ayrı adlar alsalar da gerçekte aynı Kitap'ın görünümleridir.
Kur'an'a göre insanların amellerinin toplamı da yazılı bir kitap oluşturmaktadır. Her insanın kitabı Kıyamet günü çıkartılarak kendisine verilecek ve "oku kitabını" denilecektir.[11] Facirlerin kitabı Siccin'dedir; iyilerin kitabı ise illiyyin'dedir ve bunlar yazılmış birer kitaptır.[12] İyilerin (ashabu'l-meymene) kitabı sağlarından, kötülerin (ashabu'l-meş'eme) kitapları sollarından verilecektir.[13]
Kur'an'da peygamberlere gönderilen vahiy kitaptan başka suhuf ve zübür olarak da adlandırılır. Suhuf, sahifenin çoğuludur ve yazılmış bir şey demektir. Yazılı sahifelerin toplamına da Mushaf denir. Önceki tüm kitaplar ve Kur'an birer suhuftur, başka bir deyişle mushaftır.[14] Suhuf ayrıca Hz. İbrahim (a.s) ve Hz. Musa (a.s)'a gelen vahyin de özel adıdır.
"Yoksa kendisine haber mi verilmedi, Musa'nın suhufunda bulunan ve çok vefalı İbrahim'in" (Necm, 53/35-37).
"Bu elbette ilk sahifelerde de vardır: İbrahim'in ve Musa'nın sahifelerinde de" (A'la, 87/18-19) âyetlerinde Suhuf'un hem genel, hem de özel anlamdaki kullanılışı görülmekledir. Zübür kelimesi de zebur' un çoğuludur. Zebur kelimesi de sahife gibi yazı ve kitap anlamındadır. "O, evvelkilerin zübüründe de vardır" (eş-Şuara, 26/196) ve "Yoksa zübürde sizin için bir beraet mi var?" (el-Kamer, 54/43) gibi birçok âyette zübür kelimesi kitaplar anlamında kullanılmıştır. Kelimenin tekil biçimi olan Zebur ise Hz. Davud'a indirilen kitaba özel ad olarak verilir: "Ve Davud'a da Zebur'u vermiştik" (en-Nisa, 4/163, el-İsra, 17/55).
Kur'an bazı peygamberlere gönderilen kitapları özel adlarla da anar. Buna göre Hz. İbrahim (a.s) ve Hz. Musa (a.s)'a Suhuf gönderilmiştir. Müfessirlere göre Hz. Musa (a.s)'a gönderilen Suhuf, Tevrat'tan önce gelen vahiyleri içerir. Kur'an'da ve sahih hadislerde diğer peygamberlere gelen suhuf özellikle belirtilmez. Ancak Ebu Zerr (r.a)'den rivayet edilen zayıf bir hadise göre Allah, ellisi Şit (a.s)'a, otuzu İdris (a.s)'a, onu İbrahim (a.s)'a ve onu da Musa (a.s)'a olmak üzere (onunun Hz. Adem'e verildiği de söylenir) toplam yüz sahife göndermiştir. Bunun dışında Hz. Musa (a.s)'a Tevrat, Hz. Davud (a.s)'a Zebur, Hz. İsa (a.s)'a İncil ve son olarak Hz. Muhammed (s.a.s)'e de Kur'an gönderilmiştir. İlk üç kitap günümüze ancak tahrif edilmiş biçimleriyle ulaşabilmiştir. Kur'an ise vahyedildiği şekilde korunmaktadır.
Kur'an'a göre kitapların gönderiliş amacı anlaşmazlığa düştükleri konularda insanlar arasında hükmedilmesi[15], insanlar arasında adaletin yerine getirilmesi[16], ayrılığa düşülen konuların açıklanması ve inanan insanlar için yol gösterici ve rahmet olması[17], insanları karanlıktan aydınlığa çıkarıp onları Allah'ın yoluna iletmek[18], zulmedenleri uyarmak ve güzel davrananları müjdelemektir.[19]
Kur'an'ın temel kavramlarından biri olan "kitab" 255 yerde geçmektedir. Türkçedeki 'kitap' anlamı yanında; yazılı şey, yazı, yazılan ve yazdırılan anlamlarına da gelir. "El-Kitab": Allah'ın Kitabı demektir. Kur'an ıstılahında Kitab; Allah tarafından yazdırılan şey anlamında kullanılır ve bu anlamda imanın temel konularından biri de Kitaplara imandır.
Kur'an'ın "kitab" la ilgili ifâdelerinden şunların kast edildiği anlaşılır:
Genel anlamda vahy[20]
Son Peygamber'e gelmiş bulunan vahiyler toplamı[21]
Bütün kâinat
İnsan
Levh-ı Mahfuz'daki Evrensel kayıt kitabı (evrensel kompütür)[22]
Her ferdin fiillerinin kaydedildiği bireysel disket[23]
Kur'an'a göre insanın önüne, okunmak üzere konan üç temel kitap vardır: Kâinat kitabı, vahy kitabı (Kur'an) ve insanın bizzat kendisi. Kur'an, diğer iki kitabın gereğince okunup değerlendirilmesini kolaylaştıran bir nur (ışık)dur. Evren ve insan adlı kitapların gerektiği şekilde okunabilmesi için, bizzat Allah, vahy kitabı aracılığıyla insana yardımcı olmak için devreye girmektedir. Kur'an, bu üç kitabın belirli pasaj ve parçalarını "âyet" olarak anmaktadır. Kur'an, bir âyetler topluluğu olduğu gibi, kâinat ve insan da âyetler topluluğudur.[24] Ne vahy kitabı, insan ve eşyaya ait ilimler olmaksızın çözülebilir; ne de eşya ve insan, vahy kitabı olmadan layıkıyla anlaşılabilir.[25]
Sözlükte, bir düzen içerisinde bir araya getirilen sözler toplamı anlamına gelir.
Kavram olarak, harf ve kelimelerin birbirine bağlanarak oluşturulan söz bütünlüğüne kitap adı verilir. Sözlerin birbirine bağlanması olduğuna göre bunun yazılı olması gerekmez.
Ancak kitap denilince genellikle yazılı şeyler akla gelir.
Allah (cc)ın peygamberlere vahyettiği şey, yazılı olmasa bile kitap adını almaktadır. Bu anlamıyla kitap, genelde vahy ve vahy yoluyla peygamberlere indirilmiş her şey, özelde de Hz. Peygambere indirilmiş son vahy olan Kuran anlamına gelir.
Allah (cc) evreni ve içindekileri ol emriyle yaratmıştır. Allahın yarattığı her varlığa bir kelime dersek, evren Allahın kelimelerinin toplamı olan bir kitaptır.
Allahın bu evren için tesbit ettiği hükümleri, evrenin işleyişine ait kaderi bir Ana Kitapta yazılıdır. Her şey o kitapta yazılan hükümler doğrultusunda olmaktadır.[26] Allahın katındaki bu kitabın ne olduğunu bilmiyoruz. Buna Levh-i Mahfuz, Mübin Kitap (Apaçık kitap) da denilmektedir.
Kainat (evren) ve onun içindekiler işte bu ilâhí kitabın açılmış şeklidir. Evren o kitabın sayfalarıdır. Allah (cc), tarih boyunca gönderdiği elçilerle, insanların bu kainat kitabındaki ve sayfalar halinde gönderdiği ilâhí kitaptaki âyetleri okumalarını ve onların gereği ile amel etmelerini istemiştir.
Allahın evren kitabında yarattığı âyetlerle, ilâhí kitaplardaki âyetler arasında fazla bir fark yoktur.
Kuranda kitap kelimesi bir kaç anlamda kullanılmaktadır.
Kuran, peygamberlere gönderilen vahylere ve bu vahylerin genel toplamına da kitap demektedir.[27] Vahy anlamında kullanılan kitap bir tanedir ve bütün peygamberlere aynı vahy gelmiştir.
Kuran, bazı peygamberlere suhuflar ve büyük mushaflar (kitap) şeklinde ilahí kitaplar göndermiştir. İbrahim ve Musaya gönderilen suhuflar (sayfalar) ile büyük kitap halindeki Tevrat, Zebur, İncil ve Kuran da kitap adıyla anılır.
Kitabın diğer bir anlamı da son peygamber Hz. Muhammede gelen vahylerin toplamıdır. Bu anlamda Kuran, Allahın kitabıdır (kitabullahtır). Yani Kuran-ı Kerimin diğer adı da Kitaptır.
Kuranın haber verdiğine göre, insanların bütün yaptıkları bir amel defterine görevli melekler tarafından yazılmaktadır.[28] Bu amel defteri de kitap adı verilmektedir. Mahşer günü Allah Teâla herkesin kitabını yani amel defterini eline verecek, kitabını kendisinin okumasını isteyecek.[29]
Dünyada iken fücûr (günah) işleyenleri kitabı Siccîndedir. İyilerin, müttakilerin kitabı ise ılliyyíndedir.[30] Ashabül Yeminin (sağ ehli-iyilerin) kitabı sağ taraftan, ashabüş şimalin (sol ehli-günahkârların) kitabı ise sol taraftan verilecektir.[31]
Kuran kitabı delil, isbat anlamında da kullanılmaktadır.[32]
Kuran, insanın önüne okunmak üzere üç ayrı kitap sunuyor:
-Kainat (evren) kitabı,
-Vahy kitabı, yani Kuran,
-İnsan kitabı.
İnsan, Kuran ışığında yürümekle bu üç kitabın kelimelerini anlayabilir, âyetlerinin sırlarını çözebilir. İnsanın yolunu aydınlatan Kuranın bir adı da Nurdur. İşte bu nur olmadan evreni de yeterince anlamak mümkün değildir.
Bu kitapların belirli parçalarına âyet denilmektedir. Bu âyetler Allahın Rabliğinin izleridir, belgeleridir. Kitabı anlamak için işe bu âyetleri anlamaktan başlamak güzeldir.
Allah (cc), insanların anlaşmazlığa düştükleri konularda hükmetmek[33],
Adaleti tam anlamıyla yerine getirmek[34],
Zulmedenleri uyarmak[35],
İnsanları karanlıktan aydınlığa çıkarmak[36],
İnsanlara yol göstermek ve rahmet etmek üzere[37] kitaplar göndermiştir.
Kuran, bu kitapların sonuncusudur. Allahtan geldiği gibi durmaktadır. Bozulmamıştır ve insanlar eliyle tahrif edilmemiştir (değiştirilmemiştir). Kuran, hidayet rehberidir. Onun gösterdiği yol, yaratılışın, var olmanın amacıdır. Ona uyan kurtulur.
İnsanı, hayatı, evreni, fikirleri, yanlışı-doğruyu anlamak için ona bakmalı. Okuduğumuz kitaplar onu anlamaya yardımcı olmalı. Onun çizgisine uyan veya en azından ona aykırı olmayan ve insan eliyle yazılı kitaplar da faydalı kitaplardır.[38]
Kitap kelimesi Kur'an'da birçok kitabı belirtmek üzere kullanılır. Bunların başında Levh-i Mahfuz gelir. Levh-i Mahfuz hiçbir şeyin eksik bırakılmadığı[8], düşen bir yaprağın, yerin karanlıklarındaki bir taneciğin, yaş ve kuru hiç bir şeyin eksik bırakılmadan yazıldığı[9], dünyada ve insan hayatında olacak tüm olayların daha bunlar yaratılmadan yazılı olduğu[10] bir kitaptır. Bu kitap Kitab-ı Mübin (Apaçık Kitap), Ümmü'l-Kitap (Kitapların Anası, Ana Kitap) olarak da anılır. Levh-i Mahfuz'da yazılı olayların gerçekleştiği alan olması nedeniyle evren, Ana Kitab'ın açılmış, dış dünyada somutlaşmış biçimidir ve bu özelliği ile evrene de kitap denilmektedir.
Kitap kelimesi Kur'an'da peygamberlere gönderilen vahyin ve bu vahiyler toplamının genel adı olarak da kullanılır. Kur'an'da sık sık peygamberlerle birlikte kitap gönderildiği belirtilir. Bu belirtme sırasında, "Eğer seni yalanladılarsa, senden önce açık deliller, hikmetli sahifeler ve aydınlatıcı Kitap'ı getiren peygamberler de yalanlanmıştı." (Alu İmran, 3/184) âyetinde olduğu gibi çoğu kez peygamberler çoğul olarak anıldığı halde Kitap tekil biçimiyle anılır. Bu, bütün peygamberlere gelen vahyin kaynağının tek olduğu gibi tek bir kitabı oluşturduğunu da gösterir. Bu kullanımda kitap vahiy ve Allah'ın kelâmıdır. Allah'ın kelamı vahiy yoluyla insanlık tarihi boyunca, değişik peygamberler aracılığı ile aynı mesajı bildirir. Bunlar Kur'an, Tevrat, İncil ya da Zebur olarak ayrı adlar alsalar da gerçekte aynı Kitap'ın görünümleridir.
Kur'an'a göre insanların amellerinin toplamı da yazılı bir kitap oluşturmaktadır. Her insanın kitabı Kıyamet günü çıkartılarak kendisine verilecek ve "oku kitabını" denilecektir.[11] Facirlerin kitabı Siccin'dedir; iyilerin kitabı ise illiyyin'dedir ve bunlar yazılmış birer kitaptır.[12] İyilerin (ashabu'l-meymene) kitabı sağlarından, kötülerin (ashabu'l-meş'eme) kitapları sollarından verilecektir.[13]
Kur'an'da peygamberlere gönderilen vahiy kitaptan başka suhuf ve zübür olarak da adlandırılır. Suhuf, sahifenin çoğuludur ve yazılmış bir şey demektir. Yazılı sahifelerin toplamına da Mushaf denir. Önceki tüm kitaplar ve Kur'an birer suhuftur, başka bir deyişle mushaftır.[14] Suhuf ayrıca Hz. İbrahim (a.s) ve Hz. Musa (a.s)'a gelen vahyin de özel adıdır.
"Yoksa kendisine haber mi verilmedi, Musa'nın suhufunda bulunan ve çok vefalı İbrahim'in" (Necm, 53/35-37).
"Bu elbette ilk sahifelerde de vardır: İbrahim'in ve Musa'nın sahifelerinde de" (A'la, 87/18-19) âyetlerinde Suhuf'un hem genel, hem de özel anlamdaki kullanılışı görülmekledir. Zübür kelimesi de zebur' un çoğuludur. Zebur kelimesi de sahife gibi yazı ve kitap anlamındadır. "O, evvelkilerin zübüründe de vardır" (eş-Şuara, 26/196) ve "Yoksa zübürde sizin için bir beraet mi var?" (el-Kamer, 54/43) gibi birçok âyette zübür kelimesi kitaplar anlamında kullanılmıştır. Kelimenin tekil biçimi olan Zebur ise Hz. Davud'a indirilen kitaba özel ad olarak verilir: "Ve Davud'a da Zebur'u vermiştik" (en-Nisa, 4/163, el-İsra, 17/55).
Kur'an bazı peygamberlere gönderilen kitapları özel adlarla da anar. Buna göre Hz. İbrahim (a.s) ve Hz. Musa (a.s)'a Suhuf gönderilmiştir. Müfessirlere göre Hz. Musa (a.s)'a gönderilen Suhuf, Tevrat'tan önce gelen vahiyleri içerir. Kur'an'da ve sahih hadislerde diğer peygamberlere gelen suhuf özellikle belirtilmez. Ancak Ebu Zerr (r.a)'den rivayet edilen zayıf bir hadise göre Allah, ellisi Şit (a.s)'a, otuzu İdris (a.s)'a, onu İbrahim (a.s)'a ve onu da Musa (a.s)'a olmak üzere (onunun Hz. Adem'e verildiği de söylenir) toplam yüz sahife göndermiştir. Bunun dışında Hz. Musa (a.s)'a Tevrat, Hz. Davud (a.s)'a Zebur, Hz. İsa (a.s)'a İncil ve son olarak Hz. Muhammed (s.a.s)'e de Kur'an gönderilmiştir. İlk üç kitap günümüze ancak tahrif edilmiş biçimleriyle ulaşabilmiştir. Kur'an ise vahyedildiği şekilde korunmaktadır.
Kur'an'a göre kitapların gönderiliş amacı anlaşmazlığa düştükleri konularda insanlar arasında hükmedilmesi[15], insanlar arasında adaletin yerine getirilmesi[16], ayrılığa düşülen konuların açıklanması ve inanan insanlar için yol gösterici ve rahmet olması[17], insanları karanlıktan aydınlığa çıkarıp onları Allah'ın yoluna iletmek[18], zulmedenleri uyarmak ve güzel davrananları müjdelemektir.[19]
Kur'an'ın temel kavramlarından biri olan "kitab" 255 yerde geçmektedir. Türkçedeki 'kitap' anlamı yanında; yazılı şey, yazı, yazılan ve yazdırılan anlamlarına da gelir. "El-Kitab": Allah'ın Kitabı demektir. Kur'an ıstılahında Kitab; Allah tarafından yazdırılan şey anlamında kullanılır ve bu anlamda imanın temel konularından biri de Kitaplara imandır.
Kur'an'ın "kitab" la ilgili ifâdelerinden şunların kast edildiği anlaşılır:
Genel anlamda vahy[20]
Son Peygamber'e gelmiş bulunan vahiyler toplamı[21]
Bütün kâinat
İnsan
Levh-ı Mahfuz'daki Evrensel kayıt kitabı (evrensel kompütür)[22]
Her ferdin fiillerinin kaydedildiği bireysel disket[23]
Kur'an'a göre insanın önüne, okunmak üzere konan üç temel kitap vardır: Kâinat kitabı, vahy kitabı (Kur'an) ve insanın bizzat kendisi. Kur'an, diğer iki kitabın gereğince okunup değerlendirilmesini kolaylaştıran bir nur (ışık)dur. Evren ve insan adlı kitapların gerektiği şekilde okunabilmesi için, bizzat Allah, vahy kitabı aracılığıyla insana yardımcı olmak için devreye girmektedir. Kur'an, bu üç kitabın belirli pasaj ve parçalarını "âyet" olarak anmaktadır. Kur'an, bir âyetler topluluğu olduğu gibi, kâinat ve insan da âyetler topluluğudur.[24] Ne vahy kitabı, insan ve eşyaya ait ilimler olmaksızın çözülebilir; ne de eşya ve insan, vahy kitabı olmadan layıkıyla anlaşılabilir.[25]
Sözlükte, bir düzen içerisinde bir araya getirilen sözler toplamı anlamına gelir.
Kavram olarak, harf ve kelimelerin birbirine bağlanarak oluşturulan söz bütünlüğüne kitap adı verilir. Sözlerin birbirine bağlanması olduğuna göre bunun yazılı olması gerekmez.
Ancak kitap denilince genellikle yazılı şeyler akla gelir.
Allah (cc)ın peygamberlere vahyettiği şey, yazılı olmasa bile kitap adını almaktadır. Bu anlamıyla kitap, genelde vahy ve vahy yoluyla peygamberlere indirilmiş her şey, özelde de Hz. Peygambere indirilmiş son vahy olan Kuran anlamına gelir.
Allah (cc) evreni ve içindekileri ol emriyle yaratmıştır. Allahın yarattığı her varlığa bir kelime dersek, evren Allahın kelimelerinin toplamı olan bir kitaptır.
Allahın bu evren için tesbit ettiği hükümleri, evrenin işleyişine ait kaderi bir Ana Kitapta yazılıdır. Her şey o kitapta yazılan hükümler doğrultusunda olmaktadır.[26] Allahın katındaki bu kitabın ne olduğunu bilmiyoruz. Buna Levh-i Mahfuz, Mübin Kitap (Apaçık kitap) da denilmektedir.
Kainat (evren) ve onun içindekiler işte bu ilâhí kitabın açılmış şeklidir. Evren o kitabın sayfalarıdır. Allah (cc), tarih boyunca gönderdiği elçilerle, insanların bu kainat kitabındaki ve sayfalar halinde gönderdiği ilâhí kitaptaki âyetleri okumalarını ve onların gereği ile amel etmelerini istemiştir.
Allahın evren kitabında yarattığı âyetlerle, ilâhí kitaplardaki âyetler arasında fazla bir fark yoktur.
Kuranda kitap kelimesi bir kaç anlamda kullanılmaktadır.
Kuran, peygamberlere gönderilen vahylere ve bu vahylerin genel toplamına da kitap demektedir.[27] Vahy anlamında kullanılan kitap bir tanedir ve bütün peygamberlere aynı vahy gelmiştir.
Kuran, bazı peygamberlere suhuflar ve büyük mushaflar (kitap) şeklinde ilahí kitaplar göndermiştir. İbrahim ve Musaya gönderilen suhuflar (sayfalar) ile büyük kitap halindeki Tevrat, Zebur, İncil ve Kuran da kitap adıyla anılır.
Kitabın diğer bir anlamı da son peygamber Hz. Muhammede gelen vahylerin toplamıdır. Bu anlamda Kuran, Allahın kitabıdır (kitabullahtır). Yani Kuran-ı Kerimin diğer adı da Kitaptır.
Kuranın haber verdiğine göre, insanların bütün yaptıkları bir amel defterine görevli melekler tarafından yazılmaktadır.[28] Bu amel defteri de kitap adı verilmektedir. Mahşer günü Allah Teâla herkesin kitabını yani amel defterini eline verecek, kitabını kendisinin okumasını isteyecek.[29]
Dünyada iken fücûr (günah) işleyenleri kitabı Siccîndedir. İyilerin, müttakilerin kitabı ise ılliyyíndedir.[30] Ashabül Yeminin (sağ ehli-iyilerin) kitabı sağ taraftan, ashabüş şimalin (sol ehli-günahkârların) kitabı ise sol taraftan verilecektir.[31]
Kuran kitabı delil, isbat anlamında da kullanılmaktadır.[32]
Kuran, insanın önüne okunmak üzere üç ayrı kitap sunuyor:
-Kainat (evren) kitabı,
-Vahy kitabı, yani Kuran,
-İnsan kitabı.
İnsan, Kuran ışığında yürümekle bu üç kitabın kelimelerini anlayabilir, âyetlerinin sırlarını çözebilir. İnsanın yolunu aydınlatan Kuranın bir adı da Nurdur. İşte bu nur olmadan evreni de yeterince anlamak mümkün değildir.
Bu kitapların belirli parçalarına âyet denilmektedir. Bu âyetler Allahın Rabliğinin izleridir, belgeleridir. Kitabı anlamak için işe bu âyetleri anlamaktan başlamak güzeldir.
Allah (cc), insanların anlaşmazlığa düştükleri konularda hükmetmek[33],
Adaleti tam anlamıyla yerine getirmek[34],
Zulmedenleri uyarmak[35],
İnsanları karanlıktan aydınlığa çıkarmak[36],
İnsanlara yol göstermek ve rahmet etmek üzere[37] kitaplar göndermiştir.
Kuran, bu kitapların sonuncusudur. Allahtan geldiği gibi durmaktadır. Bozulmamıştır ve insanlar eliyle tahrif edilmemiştir (değiştirilmemiştir). Kuran, hidayet rehberidir. Onun gösterdiği yol, yaratılışın, var olmanın amacıdır. Ona uyan kurtulur.
İnsanı, hayatı, evreni, fikirleri, yanlışı-doğruyu anlamak için ona bakmalı. Okuduğumuz kitaplar onu anlamaya yardımcı olmalı. Onun çizgisine uyan veya en azından ona aykırı olmayan ve insan eliyle yazılı kitaplar da faydalı kitaplardır.[38]
K harfi
- 4- İnsanın Kendini Veya Çocuğunu Köle Olarak Satması:
- Allah'a Mekan İzâfesi Mi?
- Devşirme:
- Haremağası:
- KÂBE
- KAFDAĞI
- Kalbin Gücü:
- KAPİTALİZM
- KAYIP MAL
- KEFFÂRET BÂBI
- KELİMULLAH
- KİN
- KOMÜNİZM
- Kölelik Mantığı ve Naklî-Aklî Değerlerle Çatışması
- KÖPEK
- KUR'AN
- Küfre Neden Olan Söz, Kanaat ve Davranışlar:
- 5- Bulunan İnsanın Köleleştirilmesi:
- Çeşitli Küfür Suçlarına Örnekler:
- Esir (Esâret):
- İslâm'ın Kölelik Kurumuna Bakışı
- k
- KÂBİL
- KÂR
- KAYLÛLE
- KEFEN
- KINA YAKMAK
- KIYÂM (NAMAZDA)
- Kızlarağası:
- KONFÜÇYÜS, KONFÜÇYÜSCÜLÜK