Kitab'ı anlarken nefsî hastalıkların oluşturduğu ihtilâfları, fıtratla geçmek, Kur'an'ın tefrikayı önlemek için getirdiği önerilerden birisidir.  Kur'ân-ı Kerim, yahûdi ve hıristiyanlara tartışma yürüttükleri isimleri terkedip, hepsinin de birleşebilecekleri Hz. İbrahim'i teklif eder. Onun yahûdi, hıristiyan veya müşrik olmayıp, hanîf bir müslüman olduğunu



(3/Âl-i İmrân, 67, 95; 2/Bakara, 135; 4/Nisâ, 125) vurgular. Hanîflik, yaratılış temizliğine  inerek



Allah'ı birlemektir (98/Beyyine, 4-5). Bu, fıtrata dönmekle mümkün olur (36/Yâsin22). Fıtrat, fâtır olan Allah'ın yaratmasındaki kusursuzluk ve suçsuzluk halidir. Hamd ve ibâdetin temelidir (36/Yâsin, 22). Zanna uymadan, beyyine ile yaşamaktır (6/En'âm, 116; 49/Hucurat, 12; 53/Necm, 23). Nassları cehlen te'vil etmeden (3/Âl-i İmrân, 7), haberi araştırarak (49/Hucurât, 6; 12/Yûsuf, 111; 18/Kehf, 13), geleneği (18/Kehf, 55) ve akraba taassubunu geçerek (4/Nisâ, 135), bey/efendi ve büyüklere bağlanmadan (33/Ahzâb, 66-67; 5/Mâide, 104; 31/Lokman, 21) yaşamaktır.