Hüküm, hakim olma, hakimiyet-egemenlik sahibi olmak anlamına da gelir. Hakimiyet ise, hüküm sahibi olmak, en güçlü olmak manasına kullanılır.



“Hüküm ancak Allah’ındır. O’ndan başkasına ibadet etmemenizi emretti.” (12 Yusuf/40) âyetinde olduğu gibi.



Allah’ın hükmü bütün evrende geçerlidir. O, emrini yani hükmünü evrende ve insan hayatında, hatta kıyametten sonra dilediği gibi yerine getirir. “O hiç kimseyi hükmüne ortak yapmaz.” (18 Kehf/26)



Allah, insanların da kendi gösterdiği gibi hükmetmelerini istiyor:



“Muhakkak Kitabı sana hakk olarak indirdik, ki insanlar arasında Allah’ın sana gösterdiği gibi hükmedesin.” (4 Nisa/105)



Allah, peygamberleri Allah’ın hükmünü yürütmek için göndermiştir. Adaletle hükmedebilmek için de Allah’ın gönderdiği Kitab’a uymak gerekir. Allah’ın indirdiği ile hükmetmeyenler ise, şüphesiz zalim ve fasık olurlar. (5 Maide/45, 47)