‘Dünya’ kelimesi, bizzat ve hükmen yaklaşmak, zaman ve yer açısından yakına gelmek, aşağı çekmek anlamına gelen ‘edn⒠fiil kökünden türemiştir.



‘Dünya’ sözü, daha yakın, daha uygun manasındaki ‘edn⒠kipinin dişil (müennes) şeklidir.



Dünya kelimesinin ‘denâet’ kökünden geldiğini söyleyenler de olmuştur. Buna göre ‘dünya’; basit, iğreti, adi, alçaklık anlamlarına gelir.



‘Edn⒠kelimesi Kur’an’da küçük, az veya eksik[403], daha uygun, daha münasip, daha yakın[404], daha değersiz, adi, hayır yönünden daha az[405], yakın mekân, yer olarak daha yakın[406] gibi anlamlarda kullanılmaktadır. [407]