Karın, iç, bir şeyin ortası, sırtın zıddı, soy, nesil, kuşak. Bir şeyin sırtına ve dışına zahr, içine ve altına batn denildiği gibi, kabileden küçük olan obaya da batn denir.[76]



Örfde batn, nesebde derece manasına kullanılır. Meselâ vakıf yapan kimse vakfının gelirini "batnan ba' de batnin" evlâdına şart koşsa, bundan çocukları varken, torunları, torunları varken onların çocukları istifade edemezler. [76]