Nübüvvet, yani peygamberlik inancı İslâmın inanç esaslarından biridir. Nübüvvet insanlar için hem bir örneklik kurumu hem de İlâhí vahy’in insanlara ulaşma aracıdır.



Bilindiği gibi Kur’an peygambere ‘nebi’, ‘rasul’ veya ‘mürsel’ demektedir. Her üçü de aynı anlamı ifade etmekle beraber aralarında küçük farklar olduğu söylenmiştir.



‘Nebi’, en sağlam ve doğru haberleri getiren anlamında haberci demek olup, çoğulu ‘enbiya’dır.



‘Rasul veya mürsel’, haber ve mesaj götüren anlamında elçi demektir. Rasulün çoğulu; rusûl, mürsel’in çoğulu ise; mürselín’dir.



Nübüvvet kurumu Allah’a aittir. Rabbimiz, yarattığı insanın ihtiyaçlarını ve zayıf taraflarını bildiğinden dolayı, onun için gerekli ilâhí bilgileri, şeriatları ve prensipleri nübüvvet yoluyla göndermiştir. Bu kurum, Rab ile O’nun kulları arasında  haberleşmenin yoludur. Bu haberleşme Allah’tan insana doğru ‘vahy’ ile, insandan Allah’a doğru ‘dua ve ibadet’ ile olmaktadır. [81]