4) İstiâze (Sığınmak):

“De ki: Sabahın Rabbine sığınırım.” (Felak: 113/1)



“De ki: İnsanların Rabbine sığınırım.” (Nas: 114/1)



Sığınmak, korkulan bir şeyden kaçmak, bu korkuyu üzerimizden atabilecek birine başvurmak demektir. Ve bu en büyük ibadetlerden biridir.[34]



İstiâze, hoşlanılmayan bir şeyden himaye edilmeyi istemek demektir. Buna göre istiâzede bulunan kişi sığındığı kimsenin himayesine girmiş ve ona güvenip dayanmış, ona bağlanmış demektir.