Hüzün ve türevleri hadislerde de değişik konumlarda kullanılmıştır. Bu hadislerin bazılarında ölüm gibi acılı olaylar karşısında hüzünlenmenin normal olduğu (Buhâri, Cenâiz 44; Ebû Dâvud, Cenâiz 24), Kur’ân’ın hüzünlü bir ortamda indiği (İbn Mâce, İkame 176), insanları hüzünlendiren sıkıntıların günahlara keffâret olacağı (Müsned, VI/157), Allah’ın musibetler sebebiyle yaş döken gözleri, hüzünlenen kalpleri azaba uğratmayacağı (Buhâri, Cenâiz 45, Merdâ 1; Müslim, Cenâiz 12, Birr 52), Hz. Peygamber’in acı ve hüzün veren sıkıntılara uğramaktan Allah’a sığındığı (Buhâri, Cihad 74; Daavât 35, 40; Ebû Dâvud, Vitr 32) ifade edilir.