b) Kan Aldırma:

"Kan alan (hacamatçı) köle ne iyidir. Kan almak sulbün (yükünü) hafifletir ve gözleri kuvvetlendirir." (Tirmizî, Tıb 12; İbn Mâce, Tıb 20) 



İbn Mes’ud (r.a.)’dan şöyle rivâyet edilmiştir: “Hz. Peygamber isrâ ve mi’râc gecesini anlattı: Meleklerden hangi topluluğa uğradı ise kendisine ‘ümmetine kan almayı emret’ dediler.” (Tirmizî, Tıb 12; İbn Mâce, Tıb 20; Ahmed bin Hanbel, I/354)



Rasûl-i Ekrem, kan aldırmanın en iyi bir tedâvi şekli olduğunu (Buhârî, Tıb 13; Müslim, Müsâkât 62) söyler, aç karnına kan almayı tavsiye eder (İbn Mâce, Tıb22), kendisi her ayın 17, 19 ve 21'inde (Tirmizî, Tıb 12; Ebû Dâvud, Tıb 5; Ahmed bin Hanbel, I/354) ensesinin yan iki damarından ve iki omur arasındaki damardan kan aldırırdı (İbn Mâce, Tıb 21).