Bu tezi ileri sürenleri te'yit eden hadisler çoktur. Bunlardan biri Buhârî'de gelen: "Burda çok malı olanlar, kıyâmet günü az mal sahibi olacaktır. Fakat, (azalacak endîşesine düşmeden Allah rızâsı için) bol bol verenler müstesnâ. Ancak böyleleri ne kadar az!" Bir diğer delil: Sa'd'ın rivâyeti. Rasûlullah kendisine: "Vârislerini zengin bırakman, senin için fakir bırakmandan daha hayırlıdır" demiştir. Bir diğer delil: Kâ'b İbn Mâlik (r.a.), bütün malını Allah yoluna bağışlamak husûsunda Rasûlullah'a fikrini açınca, müsâade etmemiş ve şöyle demiştir:   "Malının bir kısmını kendine sakla, bu senin için daha hayırlıdır."



Bir diğer delil: Sa'd İbnu Ebî Vakkas'ın merfû rivâyetidir: "Allah zengin, muttakî ve kendi halindeki kulu sever." Bir diğer delil: Ashâb'ın fakir olanları, Rasûlullah'a: "Zenginler hayırda bizi geçti, Allah yolunda harcadıklarının ücretlerine de erdiler, aradaki sevap farkını nasıl telâfi edelim?" mânâsında yaptıkları mürâcaatı anlatan uzunca rivâyetin sonunda Rasûlullah şöyle buyurmuştur:   "Zenginlik Allah'ın bir fazlıdır, onu dilediğine verir." Bir diğer delil: Amr İbnu'l-Âs'a Rasûlullah ücret verdiği zaman, Amr (r.a.)'ın istiğna göstererek almak istememesi üzerine şöyle buyurmuştur: "Sâlih mal, sâlih kimsenin elinde ne kadar iyidir!" Bu konuda başka rivâyetler de mevcuttur.