1- İbni Batta, Ebu Bekr el-Mervezi'den rivayet ediyor: "Ebu Abdullah'ı şöyle söylerken işittim: Kim kelamla uğraşırsa felaha ermez, kim kelamla uğraşırsa Cehmiye'ye kayması kaçınılmazdır." (155)



2- İbn Abdulber, imam Ahmed'den rivayet ediyor: "Kelam"cı asla felaha eremez. Kelama bakıp da kalbinde hıyanet bulunmayan hiçkimse yoktur." (156)



3- el-Herevi, İmam Ahmed'in oğlu Abdullah'tan rivayet ediyor: "Babam, Ubeydullah b. Yahya b. Hakan'a bir mektup yazarak şöyle dedi: Ben kelam sahibi mütekellim değilim ve kelamın da herhangi bir değeri olduğunu zannetmiyorum. Allah'ın kitabı ve Rasulü'nün sünnetinden başka bir şey kabul etmiyoruz. Bunun dışında bir şeyde söz söylemek hoş değildir." (157)



4- İbnu'l-Cevzi, Musa b. Abdullah et-Tarsusi'den rivayet ediyor: "Ahmed b. Hanbel'i şöyle derken duydum: Kelamcılarla oturmayınız. Sünneti savununuz." (158)



5-İbn Batta, Ebu'l-Haris es-Saiğ'den rivayet ediyor: "Kim kelamı severse, kelam onun kalbinden çıkmaz. Ve böylece kelamcının felaha erdiğini göremezsin." (159)



6- Yine İbn Batta Ubeydullah b. Ahmed'den rivayet ediyor: "Babam bize şöyle nasihatta bulundu." Sünneti terketmeyiniz. Hadisle Allah size pek çok hayırlar verir. Siz siz olun, sakın cedel ve tartışmaya girmeyin, Zira kelamcı felaha kavuşamaz. Çünkü Kelam hayra da'vet etmez. Ne kelamı, ne de cedeli seviyorum. Sünnete sarılın, sahabenin eserine uyun, kendisinden yararlanacağınız fıkhı elde ediniz. Kalpleri sapkınların ve riyakarların kelamlarını terkedin. Cedelleşmeyin. Biz, bizden öncekilerin böyle sözlerle hiçbir alakaları olmadığını gördük. Onlar kelamcılardan kaçınırlardı. Kelamcılığın sonu hayır değildir. Allah bizi ve sizi fitnelerden korusun. Bizi de sizi de helak olmaktan beri kılsın." (160)



7- İbni Batta, İmam Ahmed'den rivayet ediyor: "Kelâmı seven bir kimseyi görürsen, ona karşı dikkatli ol!" (161).



(155) el-İbane, c: 2 538.



(156) Camiu Beyani'1-ilim ve Fadlihi, c: 2, sh: 95.



(157) Zemmu'l-Kelam, K-216.



(158) Menakıbu'l-İmam Ahmed, sh: 205



(159) el-İbane, c: 2, sh: 539.



(160) A.g.e. (İbn Batta), c: 4, sh: 539.



(161) A.g.e. c: 2, sh: 540.